فقط من بر حقّم !!
نگاه نو
تحمّل و مدارا معادل کلمه" تولرانس" یکی از ضرورت های غیر قابل انکار برای رسیدن به جامعه ی مُدرن است چرا که دستیابی به شاخص های چنان جامعه ای به برخورداری از ابزار پیشرفته و رفاه مادی نیست، همه ی اینها نیازمند "فرهنگ مدارائی" اند تا از درونش علم، فلسفه، سیاست، صنعت و دیگر مظاهر تمدّن سر در آورند.
جامعه ای که بتواند کثّرت و تفاوت و دگر اندیشی و خلاصه در یک کلام "اقلیت بودن" را تحمل کند، زمینه ای برای رشد و توسعه پیدا خواهد کرد.
تحمل البته دو گونه است، یک موقع دیگری را تحمل می کنیم چون چاره ای غیر از آن نداریم، با اقلیت مدارا می کنیم چرا که به هر حال آنها را واقعیت های غیر قابل حذف جامعه می دانیم، از این رو به کف مطالبات آنها پاسخ مثبت می دهیم و تحملشان می کنیم، این تحمل،"شکلی" است.
نوع دیگر، " تحمل واقعی" است آنجا که برای هر انسانی فارغ از مذهب، نژاد و فقط به جهت انسان بودن، به شکل رسمی "حقوقی برابر" با دیگران قائل شویم به عبارت دیگر به رسمیت شناختن حقوق اساسی دیگرانی که می خواهند متفاوت باشند، پیش فرض هر نوع تحملی است که رنگ واقعی دارد.
"احترام گذاری اخلاقی" البته پسندیده است اما اسم این را نمی توان تحمل گذاشت بلکه تحمل به عنوان یک ارزش والای انسانی آنجاست که همه انسان ها "حقوق برابر" و "فرصت برابر" داشته باشند.
نظام های سیاسی – ایدئولوژیک ای که فرصت ها را نیز تکّه تکّه کرده و در اختیار برخی شهروندان می گذارند و از برخی دیگر سلب می کنند، اینان از تحمل واقعی ( تولرانس ) فاصله دارند.
ناگفته نماند، تحمل واقعی تنها یک تکلیف الزامی برای حکومت ها نیست، بلکه به نظرم یک ضرورت حیاتی برای جامعه ای به مانند جامعه ایران است.
جامعه امروز ما به شدت متنوّع و متکّثر است و داشتن تحمل واقعی ضرورت انکار ناپذیر برای چنین جامعه ای است البته با توجه به این پیش فرض که باور داشته باشیم هیچ یک از ما بر "حق مطلق" نیستیم چرا که اگر مُدام هر یک از ما تکرار کنیم که "فقط من بر حقّم" در آن صورت، نهایت چیزی که رخ می دهد این است که از سر ناچاری و نه اعتقاد به کثرت گرائی، همدیگر را تحمل کنیم و پر واضح است که این نوع تحمل شکلی و از سر اضطرار و ناچاری، مایه رشد جامعه نخواهد بود.
باری از آن روزی که برای همدیگر حق برابر و فرصت برابر قائل شدیم و فارغ از هر نوع مرزبندی،حقوق اساسی همدیگر را پاسداشتیم، در آن صورت است که می شود گفت "تحمّل واقعی" داریم .
نگاه نو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از نظر و لطف شما متشكرم.